Nasiona Palmy Bagiennej - Licuala Paludosa

Palma Bagienna wyróżnia się zwartym pokrojem i wieloma smukłymi pniami osiągającymi do 7 metrów wysokości i średnicę 5–7 cm. Każdy pień jest pokryty włóknami w dolnej części, a na jego szczycie znajduje się korona złożona z 9–10 okazałych liści wachlarzowatych. Liście te są w pełni podzielone na 7–20 segmentów, które osiągają do 1,5 metra szerokości. Mają intensywnie zielony kolor i wyraźnie widoczne żyłki, co nadaje roślinie eleganckiego wyglądu. Ogonki liściowe, osiągające długość do 2,5 metra, są ozdobione niewielkimi czarnymi kolcami u podstawy i w połowie ich długości, a w miejscach nasłonecznionych mogą przyjmować intensywny pomarańczowy kolor.

Licuala paludosa kwitnie, tworząc wzniesione, rozgałęzione kwiatostany o długości do 2 metrów, które wystają ponad liście. Kwiaty są drobne, kremowe i obupłciowe, osadzone na filigranowych osiach pokrytych meszkiem. Owoce są kuliste, osiągają średnicę około 1 cm i przybierają czerwony lub pomarańczowy kolor po dojrzeniu.

Liście Palmy Bagiennej są szeroko wykorzystywane w kuchni Azji Południowo-Wschodniej do przygotowywania tradycyjnych potraw, takich jak ketupat – rodzaj pierożków ryżowych zawijanych w liście. Służą również do wyrobu koszy, kapeluszy i innych przedmiotów codziennego użytku. Drewno pni znajduje zastosowanie w budownictwie tradycyjnych domów.

Pomimo swojej unikalnej urody i zastosowań, Licuala paludosa jest zagrożona ze względu na przekształcanie lasów torfowych w Borneo na potrzeby rolnictwa. Obecnie jej naturalny zasięg na Borneo został ograniczony do około 50 km², jednak w innych częściach Azji Południowo-Wschodniej pozostaje stosunkowo rozpowszechniona. Palma ta zyskała popularność w ogrodach botanicznych tropikalnych krajów, ale wciąż jest rzadkością w uprawach komercyjnych poza rodzimymi regionami. 

Jak uprawiać Palmę Bagienną?

Palma ta najlepiej rozwija się w klimacie tropikalnym lub ciepłym subtropikalnym, gdzie temperatura zimą utrzymuje się powyżej 16°C. W Polsce może być uprawiana w szklarniach, oranżeriach lub w warunkach domowych, lecz należy pamiętać o regularnym zraszaniu liści. Wymaga wysokiej wilgotności powietrza (powyżej 70%) oraz stale wilgotnej gleby bogatej w humus. Idealne podłoże to gleba torfowa, a przy uprawie doniczkowej zaleca się utrzymywanie podstawki zawsze wypełnionej wodą. Licuala paludosa jest wrażliwa na chłód i wymaga stanowisk o dużej ilości światła, choć najlepiej rozwija się w miejscach o rozproszonym nasłonecznieniu.

Do każdego zamówienia dołączamy instrukcję wysiewu nasion.