Nasiona Bananowca ‘Kluay Pa’ - Ensete Lecongkietii
Ensete Lecongkietii, znany również jako Bananowiec ‘Kluay Pa’, to interesujący gatunek z rodziny musowatych, pierwotnie występujący na wapiennych klifach w północno-zachodniej Tajlandii, w rejonie Chiang Mai. Roślina ta przez wiele lat była błędnie utożsamiana z indyjskim Ensete Superbum, jednak od 2012 roku uznawana jest za odrębny gatunek, naukowo opisany na podstawie okazów z Wietnamu. Dzięki swoim unikalnym cechom morfologicznym i kompaktowej formie zyskała popularność w ogrodnictwie tropikalnym i kolekcjonerskim.
Potrzebujesz większej ilości nasion?
Skontaktuj się z nami!
Wybierz ilość nasion:
Poszczególne warianty mogą różnić się ceną
Obowiązkowe pola oznaczone są symbolem - *
Opis
Ensete Lecongkietii ma zwartą formą wzrostu i gruby, okrągły pień utworzony z gęsto ułożonych, krótkich i szerokich nasad liści. Liście są skórzaste i mocne – ich spodnia strona ma barwę sinozieloną, górna jest jasnozielona, a główne nerwy barwią się na czerwono i żółto, co czyni je wyjątkowo dekoracyjnymi. Zwieńczeniem sezonu wegetacyjnego jest kwiatostan z dużymi, bordowymi przysadkami, który przekształca się w gruby pęk owoców zawierających małe, czarne nasiona przypominające te u Musella.
Jak uprawiać bananowce Ensete Lecongkietii?
Naturalne środowisko tej rośliny to miejsca o sezonowo suchej roślinności leśnej i wysokim nasłonecznieniu. Doskonale radzi sobie na stromych, wapiennych zboczach, gdzie nauczyła się przetrwać w trudnych warunkach glebowych i niskiej wilgotności. Taka adaptacja sprawia, że w warunkach ogrodowych lub tarasowych Ensete Lecongkietii wymaga dobrze przepuszczalnej gleby, bogatej w próchnicę i z dobrym drenażem. Roślina najlepiej rośnie w pełnym słońcu, ale młode egzemplarze można początkowo osłaniać lekkim cieniem, zwłaszcza w gorącym i suchym klimacie.
W Polsce Bananowiec ‘Kluay Pa’ najlepiej sprawdzi się jako roślina donicowa. Mimo że niektóre źródła podają odporność na lekkie przymrozki do -2°C, w praktyce młode rośliny nie znoszą zimna i wymagają przeniesienia do wnętrza przed pierwszymi chłodami. Optymalna temperatura zimowania to od 5 do 10°C, najlepiej w jasnym i suchym miejscu z dostępem do światła. W tym czasie roślinę należy podlewać oszczędnie, unikając przelania.
Roślina ta rośnie bardzo szybko i wymaga regularnego podlewania w sezonie wegetacyjnym – od wiosny do jesieni. Jednocześnie nie toleruje stagnacji wody, dlatego dobry drenaż jest kluczowy. W okresie intensywnego wzrostu warto ją nawozić co dwa tygodnie. Zimą podlewanie ograniczamy, dopasowując je do niższych temperatur i spowolnionego metabolizmu rośliny.